പരിശ്രമംകൊണ്ടു
പടുത്തുയര്‍ത്താന്‍ കഴിയാത്ത,
പാഴ്ജന്മങ്ങളൊന്നില്‍ഞാന്‍
പഴംതുണിയില്‍പൊതിഞ്ഞസ്വപ്നങ്ങളെ
പഴമ്പായില്‍ കിടത്തിയുറക്കി.
പട്ടുപാവാടയുടുത്ത,
പാവാടക്കാരിയായിഅവള്‍
പവിഴാധരത്തില്‍പുഞ്ചിരിയുമായി
പങ്കുവയ്ക്കാനാവാത്തസ്നേഹം
പകുത്തുനല്‍കി.
പാഴ്വാക്കുചൊല്ലിയെന്മോഹങ്ങളെ
പാതിരാവില്‍ഞാന്‍ വെറുതെവിട്ടു.
പാതിനിറഞ്ഞ മിഴികളില്‍
പരിഭവം കലര്‍ത്തി എന്നോടവള്‍
പരാതിപറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
പക്ഷേ,ഞാനൊരു
പകരക്കാരിയാണെന്നകാര്യം,
പകലന്തിയോളം
പണിയെടുക്കുന്നുണ്ടെന്നകാര്യം,
പണിപ്പെട്ടാണെങ്കിലുമവള്‍
പകലുപോലെ മനസ്സിലാക്കി.!
ശ്രീദേവിനായര്‍.
5 comments:
:100% (:
അജീഷ്,
നന്ദി..
സസ്നേഹം,
ചേച്ചി.
oനല്ല പോസ്റ്റിംഗ്. നന്ദി, ടീച്ചര്‍
kormath12,
വളരെ സന്തോഷം.
നന്ദി..
സസ്നേഹം,
ശ്രീദേവിനായര്‍.
:)
Post a Comment